0 Flares Twitter 0 Facebook 0 Email — Filament.io Made with Flare More Info’> 0 Flares ×
Mediteren, een jaar geleden deed ik het vaak in de hoop dichter bij mezelf te komen. Mijn gedachten over me heen te laten komen en alles te laten zijn zoals het is. Nu een stuk minder, omdat het tijd kost. Geen tijd geen prioriteit, dat is in dit geval ook zo. Al kan het natuurlijk nooit kwaad om eens met jezelf te gaan zitten.
Het is niet moeilijk, je sluit je ogen en concentreert je. Op je ademhaling, het geluid op de achtergrond, op wat je voelt in je lichaam. Totdat je gedachten je beginnen af te leiden en dan is het wel moeilijk. Probeer je weer te concentreren op hetgeen waarop je wilt focussen. Persoonlijk vind ik een klankschaal handig, als deze gaat, focus dan weer. Het geeft niet dat je gedachten afdwalen, dat is normaal. Wees niet boos op jezelf, alles is oké. Kom weer rustig terug naar je focus.
Toen ik een aantal weken elke dag mediteerde ben ik ooit één keer helemaal tot mezelf gekomen. Ik had al vaker meegemaakt dat ik allemaal kleuren zag. Ze kwamen rustig langs en veranderden telkens van kleur. Heel rustgevend en geleidelijk. Een schril contrast met de snelheid van mijn geest door de dag. Maar op die ene dag, werd ik extreem rustig. Ik zat in een witte kamer. helemaal wit, zonder ook maar iets. Ik kon rondlopen en herinneren uitkiezen. Zien vanuit een ander perspectief, niet vanuit mezelf. Heel vreemd. Je eigen herinnering is altijd uit jouw oogpunt, nu was het alsof ik er wel bij was, maar ik was niet mezelf. Ik was een buitenstaander. Zo speciaal en ook zo vreemd. Daarna is het me nooit meer gelukt om in de witte kamer te komen. Waarschijnlijk omdat ik erop uit ben. Ooit hoop ik wel weer terug te keren, naar dit bijzondere fenomeen.
Ga zitten en sluit je ogen, ik wens je een fijne reis en kom terug met de mooiste herinneringen.
Liefs, Mirte
0 Flares Twitter 0 Facebook 0 Email — Filament.io Made with Flare More Info’> 0 Flares ×
Leave a Reply
