0 Flares Twitter 0 Facebook 0 Email — Filament.io Made with Flare More Info’> 0 Flares ×
Iedereen heeft ondertussen wel door dat mijn leven nooit echt rustig is. Hoe harder ik ernaar verlang, hoe verder het weg lijkt. Een toekomst kun je namelijk niet plannen. Dromen mag, verlangen mag, maar o wee als je je toekomst probeert te regelen. Ik geloof er ondertussen in, dat je alleen maar zeker kunt zijn van de onzekere factor in het leven.
Als deze dag je vriend niet is,
is hij misschien je leraar wel.
(Tekst in Verpleeghuis Antonius Binnenweg)
En zo is het maar net, maar als je zo leeft zoek je overal een les in. Zo kwam ik door omstandigheden terecht bij een Mental coach. Een zeer bijzondere ervaring, omdat hij me niet kon geven waarnaar ik op zoek was, namelijk handvaten. Ik kwam binnen en hij vroeg oprecht wat ik kwam doen. Ik hoorde daar niet te zitten, ik was namelijk al “heel”. Ikke?! Heel?! Hoe kan iemand als ik, die zo stoeit met het leven, heel zijn? Mijn gedachten gingen uit naar Tijn Touber, de man die mij geraakt heeft. Volgens zijn ‘beschrijving van het pad’ was ik er nog lang niet. Ik dwaalde nog ergens in de onderwereld, moederziel alleen. Harde lessen, harde waarheden. En voor het eerst in mijn leven, lag mijn leven, mijn toekomst, niet in mijn handen, maar in die van iemand anders. Loslaten, hoe vaak heb ik daar niet een blogpost over geschreven, maar nu voor het echie.
Je raadt het vast al, weer dates met de vloer. Totale onmacht, vechten, schreeuwen, huilen. Want je moet toch iets met al die emotie? En als je echt in de put zit, krijg je een berichtje van je soulmate. Gewoon een “goede dag”, meer hoeft het niet te zijn. En dan langzaam weet je wie je echte vrienden zijn. Kun je dingen afsluiten, worden onverwerkte dingen uit het verleden duidelijk. En als ik dan het grotere geheel bekijk, levert deze pijn en verdriet me ook nog iets op. Leuk is anders, maar inzichten verkrijg je niet in rustig water.
Ik trok vier engelenkaarten en die gaven me weer moed. Onschuld, een nieuwe start en je zit op de goede weg. De derde kaart, zei dat ik weer moest gaan schrijven, vandaar deze blogpost. Ik ben er weer, vaak voor mezelf, soms voor jullie.
Ik bedank mijn liefste, voor deze supermooie les. We komen er wel. Het maakt ons alleen maar sterker. En ik bedank mijn vrienden, die er telkens weer voor me zijn. Onbetaalbaar.
Namasté, Mirte
0 Flares Twitter 0 Facebook 0 Email — Filament.io Made with Flare More Info’> 0 Flares ×
Leave a Reply
