0 Flares Twitter 0 Facebook 0 Email — Filament.io Made with Flare More Info’> 0 Flares ×
Verdriet, ik voel me klein, ik voel me eenzaam, dan weer sterk. Behoefte aan een kus, aan een knuffel, dan weer behoefte aan rust en stilte.
Je mag emoties wel voelen, maar je mag ze niet zijn.-Tijn Touber
Makkelijker gezegd dan gedaan. Met mijn ogen gesloten, laat ik de wirwar van emoties langs komen. Ik voel ze vanuit het diepste van mijn ziel. Ze schreeuwen om aandacht, mijn brein probeert ze te sussen. Stil maar, stil maar… Ademen, gewoon ademen. Mijn lichaam geeft keelpijn aan. Uit een oog rolt een traan. Was het maar anders. Ik wil me niet zo voelen. Ineens word me de mogelijkheid gegeven om mijn emoties te delen. Ze worden voor lief genomen, gewoon zoals ze zijn. Dank daarvoor. Mijn oprechte dank daarvoor. En ik ben ik. Met al mijn onzekerheden en imperfecties, maar ook met al mijn mooie kanten. Ik ben blij met mezelf, al kan er nog altijd aan gesleuteld worden. Mijn maskers en beschermmechanismen zijn niet van de fraaiste. Maar daarachter zit ik. En weet als je haar even niet ziet, ze is er wel. Ze probeert zichzelf alleen maar te beschermen. Lok me uit, zing de eerste woorden van mijn refrein, geef me rust, laat me mezelf mooi voelen, laat me leren, vang me als ik val, maar alleen als ik het zelf even niet meer weet. Want ik ben een grote meid. Ik kan het wel alleen, maar het is zoveel leuker met jou erbij 💕
Namasté
0 Flares Twitter 0 Facebook 0 Email — Filament.io Made with Flare More Info’> 0 Flares ×
Leave a Reply
