0 Flares Twitter 0 Facebook 0 Email — Filament.io 0 Flares ×
Afgelopen week was ik op een verjaardagsfeestje. Mijn lieve neef attendeerde me erop dat ik als sinds het begin van het jaar niets meer geschreven heb. “Ja klopt”… verzuchtte ik… “Ik weet niet goed waar ik over moet schrijven”.
Niet dat ik niet wil schrijven, maar het gaat allemaal zo snel. Ik rol van de ene ontdekking in de andere. Zeker de afgelopen weken. Vriendlief zit in Oostenrijk en ik heb tijd voor mezelf. Dat doet me goed en ik heb deze tijd ook echt nodig. Ik ben uit mijn “gewoonte rol” gekropen en heb verwaterde contacten hersteld, veel gelezen en mensen op een andere manier mogen ontmoeten.
Het blijkt dat, als je er open voor staat, zich een heel minder bekend leven zich ontvouwt. Ik ben terecht gekomen in energetische massages, readings/healings, edelstenen, engelen en yoga. Vooral yoga.
Ik heb altijd een haat/liefde verhouding gehad met yoga. En tot 2 weken geleden zat ik in een ontzettende haat fase. Komend jaar begin ik de ashtanga yoga teacher training en die timing was alles behalve handig. Hoe verder de weken vorderde, hoe meer ik de druk voelde om weer op de mat te staan. Maar hoe meer druk, hoe meer weerstand.
Nu mocht het zo zijn dat ik omringt werd door heel veel lieve mensen, die mijn vleugeltjes afgestoft hebben, waardoor ik weer kan vliegen.
Het universum geeft je wat je nodig hebt, precies genoeg… En stiekem voelt het een beetje meer, omdat ik er heel dankbaar voor ben.
Namasté, Mirte
(Bron afbeelding: Etsy.com)
0 Flares Twitter 0 Facebook 0 Email — Filament.io 0 Flares ×